Onder andere om mijn eigen brein zo goed als mogelijk ‘in het gareel’ te houden schrijf ik dit artikel.

Ik ervaar sinds een tijdje een soort van Kosmisch Bewustzijn. Ik weet niet waarom ik dit weer ben gaan ervaren. De vorige twee keren dat ik dit ervoer, werd ik kort daarna psychotisch. Niet dat het heel erg naar is.. ik ervaar juist veel liefde. Maar merk tevens dat mijn brein wat meer in de war is. Ik kan me moeilijker op dingen concentreren. Ik kan nu twee dingen doen: stennis trappen bij mijn Ggz instelling zodat ik (tijdelijk) iets meer medicatie krijg, of ermee leren omgaan -wel in contact blijvend met mijn omgeving waaronder deze Ggz instelling.

Ik heb veel wijsheid opgedaan en krijg veel inzichten. Waaronder, dat alles ontstaan is uit Liefde, en waar we met z’n allen naartoe gaan is (opnieuw) een staat van pure Liefde. Dit heelal is puur om ervaringen op te doen en, vooral, om te kunnen stromen. Ik bedoel daarmee, dat je leven zo soepel mogelijk verloopt en je je goed en stabiel voelt. En als er problemen op je pad komen dan weet je deze om te buigen, of te integreren. Je hebt dan (weer) meer ervaring opgedaan en wordt daardoor wijzer. Ik ben van de moeilijkste ervaringen in mijn leven het meest wijs geworden. Als je het zo bekijkt, is het misschien(?) eigenlijk helemaal niet erg als je (soms) iets naars meemaakt, omdat je daar namelijk door kan groeien. Makkelijk is het misschien niet.. maar je wordt er wel sterker door!

Je zou kunnen zeggen dat ik al maanden met psychotische klachten rondloop. Echter zoals ik eerder zei: het zijn geen negatieve ervaringen. En daarom doet UPC* hier (voorlopig) niks aan. Als ik deze dosering medicatie aanhoud dan zal ik deze (nieuwe) ervaringen moeten integreren. Als ik wel meer zou nemen, dan zou ik moeten omgaan met de extra bijwerkingen. Antipsychotica zijn namelijk zeer heftige middelen, met (vaak) veel bijwerkingen. Ik weet soms (even) niet wat ik moet doen. Mijn zusje is momenteel ook opgenomen met een IBS..

Om het even bij mezelf te houden, voordat ik mijn eerste psychose kreeg was ik ontzettend veel bezig met spiritualiteit en het bereiken van Kosmisch Bewustzijn. Toen ik dit echter voor elkaar kreeg, draaide ik helemaal door. Ik denk dat dit kwam, omdat ik niet voldoende ‘aardde’. Wat ik daarmee bedoel, is dat je (mentaal) verbinding houdt met de dagelijkse dingen van je leven. Dat je je daaraan vast houdt om te voorkomen dat je, door deze (extra) ervaringen, in een psychose verzandt.

Momenteel hebben mijn vriend en ik een huis. Hij doet een opleiding, ik heb een baan. We hebben een vrij uitgebreid sociaal leven. Ik sport. Als ik het moeilijk krijg dan denk ik aan deze dingen en ik vecht ervoor om ze niet te verliezen. Ik ben jaren geleden o.a. mijn huis kwijt geraakt door de psychose die ik toen had gekregen. Ik was bij de Mondriaan in Limburg beland. Die plek bleek helemaal niet goed voor mij(n herstel) te zijn, onder andere omdat vanwege bezuinigingen alle dagbesteding was afgeschaft! Nu zit ik weer in Groningen, bij het UCP, en ervaar dat ik het daar een stuk beter bij doe.

Mijn leven voelt als een avontuur, soms als een heftig avontuur. Er zijn mensen die jaloers op mij zijn. Zij willen ook zo’n leven als ik. Ik wil best met ze ruilen. Maar ergens hebben ze gelijk: als je positief blijft dan kun je je eigen leven ook omarmen, en als je in staat bent om dat te doen dan kun je (weer) gaan stromen. En dan ervaar je geluk.

Ik ga zo weer lekker stromen. Ik heb mijn sportkleding aan en ga zo weer lekker sporten. Kan ik weer wat energie kwijt. En ben ik weer lekker ‘geaard’.

Net succesvol gesport.. terwijl ik aan het sporten was, dacht ik: het gaat hoe dan ook toch wel goed komen. Of ik leer hier zo goed mee omgaan dat ik mijn ‘dagelijkse’ dingen gewoon kan blijven doen/opnieuw oppakken.. en anders dan lapt UCP mij wel weer op!

*UCP = Ggz instelling waar ik in behandeling ben