Brief aan mijn case manager

Beste case manager van instelling XX

Ik voel me niet prettig bij jullie. Dit komt omdat er te weinig contact mogelijkheid is en daardoor ken ik jullie niet en kennen jullie mij niet.
Het lijkt erop neer te komen dat jullie alleen maar willen bestrijden/’behandelen’ terwijl ik dit anders zie en als heel mens (holistisch) gekend wil worden door jullie. Vergeef me als ik het hier verkeerd verwoord.

Hoe het nu gaat daar voel ik mij alleen maar neutraal of zelfs slechter door en dit lijkt mij niet jullie bedoeling of wel? Het gaat hier immers om mijn geestelijke gezondheid en daar is geestelijk welbevinden een belangrijk onderdeel van. En ik voel mij niet fijn bij jullie/bij jullie aanpak.
Wat zijn jullie doelen eigenlijk met mij, vraag ik mij af. Mijn eigen doelen zijn zowel stabiliteit als het ervaren van levensvreugde. Dit laatste beschouw ik ook als een belangrijk onderdeel van mijn geestelijke gezondheid.
Een en ander met name omtrent ‘psychose’ en ‘manie’ zie ik anders dan jullie en ook hier zou ik graag over willen communiceren. Ik geloof namelijk niet in ‘bestrijden’ maar eerder in ‘begrijpen’ en ‘kennen’ om het dan weer los te laten.
Ik geloof ook absoluut niet in (enige vorm van) dwang of drang.

En ja ik heb momenteel veel meer aan Ixta Noa of Sensoor dan aan jullie hele instelling. Omdat ik daar meer mezelf kan en mag zijn, en ook gehoord word zoals ik ben. Omdat ik hier contact en verbinding met de andere mensen ervaar. Dit ervaar ik te weinig met jullie instelling.
Ik heb behoefte aan verbinding en contact. Ik heb behoefte om als heel mens gezien te worden en niet als ‘zieke’ of als een ‘symptoom’ dat ‘behandeld’, of zelfs ‘bestreden’, dient te worden.

Ik ben voornemens om samen met jullie hieruit te komen.