Door eigen ervaringen en inzichten heb ik een andere visie gekregen omtrent ‘psychosen’ en de ‘behandeling’ daarvan.
Ik heb zelf twee ‘psychosen’ gehad en ging mij in toenemende mate verzetten tegen de behandelingen en de algehele benadering van de Ggz naar ‘psychosen’, omdat ik mij alleen maar slechter ging voelen door hun aanpak/benadering en ook door de medicijnen.
Ondertussen ging ik opschrijven hoe het anders kan en begon dit in de loop der jaren te delen met andere mensen.
Deze visie wil ik graag ook met jullie delen.
Ik ga uit van een holistische kijk naar de mens. Er wordt naar de mens als geheel gekeken en niet enkel naar een ‘symptoom’ of ‘ziekte’. Er wordt niks bestreden. Er vindt geen enkele vorm van drang of dwang plaats -de mens heeft een vrije wil. Psychose wordt niet als ‘ziek’ beschouwd, maar als uniek, bijzonder, anders. In ieder geval verdwijnt zo de negatieve lading die dit woord omgeeft. De persoon in een ‘psychose’ wordt tijdens zijn of haar proces omringd door een groep van liefdevolle mensen en wordt liefdevol en met respect behandeld. De ‘symptomen’ (lees: het bijzondere gedrag) worden begrepen in plaats van bestreden. Alles heeft een reden. Zo ook de gedragingen en uitspraken van iemand in een ‘psychose’. Voor degene die een ‘psychose’ heeft zijn zijn of haar gedragingen en uitspraken vaak heel logisch. Dit dient door de omgeving begrepen te worden -in plaats van bestreden.
Zachtjes zet de omgeving deze persoon weer ’terug op aarde’. Hierbij wordt de tijd genomen die nodig is. De persoon wordt door deze liefde- en begripvolle aandacht vanzelf weer ‘normaal’.
Als je iets alleen maar bestrijdt (als vijand ziet), maak je het probleem alleen maar groter. Als je mensen tot dingen dwingt, maak je zowel jezelf als de ander ongelukkig en doe je de ander geweld aan. Als je mensen wijs maakt dat ze ‘chronisch ziek’ zijn en dat ze ‘hun leven lang onderdrukkende medicijnen moeten blijven nemen’ dan maak en houd je ze ziek en ongelukkig. Dit is wellicht goed voor de farmaceutische industrie (winst) maar niet goed voor de mensen.
Dit soort dingen zouden eigenlijk tot het verleden moeten behoren.
Het wordt tijd voor een geheel andere insteek en aanpak.
Hoi,
Interessant om je verhalen te lezen en ik ben het eens met de kijk op psychose en psychiatrie die je hier presenteert. Las net ook je artikel in MIA. Zorgwekkend wat er in deze tijd nog steeds gebeurt binnen de psychiatrie. Woon zelf alweer jaren in Noorwegen en werk hier binnen de psychiatrische zorgverlening. Heb zelf ook een vervolgopleiding mbt “open dialogue approach” dat ook deze kijk ondersteund. Weet je of dit ook meer bekend in Nederland begint te worden?
Helaas is de traditie van de hedendaagse psychiatrie grotendeels verankerd in principes die uit de biomedische ziekenzorg komen, maar er zijn ook dingen aan het veranderen. Hier in Noorwegen bijvoorbeeld is het nu verplicht dat er ook medicijn-vrij behandeling gekozen kan worden.
Ik heb trouwens ook iets gezien dat psychosenet heet in Nederland. Zag er ook uit als een positieve kijk op psychose. Ben je daar mee bekend?
Veel succes en sterkte verder!
Hoi Sander
dank voor je reactie.
Ik ben bekend met de Open Dialoog benadering. Echter, in Nederland lijkt dit nog geen grond aan de voeten te krijgen. Net als de Soteria benadering, deze is ook medicijn vrij. Goed om te horen dat dit wel in Noorwegen gebeurt!
Hier kan Nederland nog een en ander van leren.. misschien zal dit ook wel gebeuren in de (nabije) toekomst.
Medicijnen kunnen meer kwaad dan goed doen. Zo kun je van antipsychotica chronisch suïcidaal worden -en blijkt het middel dus een stuk erger dan de kwaal. Terwijl het ook anders had gekund!
Ik ben bekend met Psychosenet en heb contact met ze.
Dankjewel, jij ook veel succes verder!