Liefde is helend – ook in de GGZ!

Empathie, compassie, mededogen, medemenselijkheid – kortom: naastenliefde – is helend voor de mens. Overal. Dus ook in de GGZ, want deze staat immers voor ‘Geestelijke Gezondheids Zorg’. Dus lijkt het mij logisch, en essentieel, dat deze Liefde hier in ruime mate aanwezig is!

Ik lijk deze laatste echter weinig aan te treffen in de huidige GGZ. Echter wel bij een aantal ‘alternatieve’ therapeuten. Maar dit wordt vaak niet vergoed door de verzekering.

Er lijkt een tekort aan (naasten)liefde te zijn in de GGZ, wat dan gecompenseerd wordt door (teveel) pillen. Wanneer mensen Liefde ervaren, wanneer ze omringd zijn door Liefde, herstellen ze vaak vanzelf weer. Ze voelen zich erkend en herkend zoals ze zijn. Daardoor ervaren ze hun eigen kracht weer en gebruikmakend van deze kracht komen ze ‘als vanzelf’ weer met beide benen op de grond. Worden ze vanzelf weer ‘gezond’ -als je iemand die uit balans is ‘ziek’ wil noemen.

Als dit toegepast zou worden in de (poli)klinieken, dan is, voelt, dit voor zowel de ‘behandelaren’ als de ‘patiënten’ erg fijn en beide groeien er enorm door. Omdat mensen meer hun eigen kracht kunnen en mogen ervaren, krijg je minder chronische ‘draaideur’ ‘patiënten’, minder overwerkt personeel, en het kost minder geld omdat het een duurzame oplossing is. Liefde is duurzaam, angst is het tegenovergestelde. De huidige GGZ lijkt veelal vanuit angst te werken en te weinig vanuit Liefde.

Een ommekeer op korte termijn lijkt mij noodzakelijk, want de GGZ ‘loopt vol’. Steeds meer mensen melden zich aan als ‘patiënt’ bij de GGZ en het huidige systeem slokt miljarden op en lost amper iets op. ‘Patiënten’ worden en blijven ontevreden en het personeel raakt overwerkt. Omdat er te weinig Liefde is.
Dit is voor niemand goed.

Geven is ontvangen en ontvangen is geven. Door Liefde te ontvangen geef je tegelijk iets terug en door Liefde te geven ontvang je iets terug. Dit geeft een gelukkig en voldaan gevoel. Dit artikel pleit (dus) niet alleen voor de ‘patiënten’ maar zeker ook voor het personeel van en in de GGZ.

Er is zoveel potentieel in de GGZ. Het kan zo iets moois worden. Als er maar genoeg Liefde is. Mededogen, compassie, empathie, respect. Geen getraumatiseerde en ontevreden ‘patiënten’ meer, geen overwerkt personeel en geen lege portemonnee van de overheid. Maar iets wat werkelijk wat bijdraagt aan een Liefdevollere wereld. Door de GGZ te transformeren, transformeer je (deels) de maatschappij, juist en vooral omdat er op dit moment zo ontzettend veel mensen werken en zo ontzettend veel ‘patiënten’ zijn!